Το τελευταίο διάστημα, ανάμεσα στις άλλες ειδήσεις της πολιτικής επικαιρότητας, παρακολουθούμε και το «σήριαλ» που διαδραματίζεται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τα βουλευτικά αυτοκίνητα.
Εν τάχει σας υπενθυμίζουμε, πως ο Πρωθυπουργός Α.Τσίπρας, έχει ουκ ολίγες φορές τονίσει, πως οι βουλευτές του δεν πρέπει να αποδεχτούν το προβλεπόμενο από τη Βουλή προνόμιο και να επιστρέψουν τα βουλευτικά αυτοκίνητα. Η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ όμως, δεν σεβάστηκε την εξαγγελία του Προέδρου της.
Έκδηλη ήταν η δυσαρέσκεια του Μαξίμου για αυτήν την «ανυπακοή». Ακόμα κι αν το ζήτημα είναι δευτερεύουσας σημασίας, κρύβει ένα σοβαρό πρόβλημα για το οποίο πρέπει να βρεί λύση ο Α.Τσίπρας πριν είναι πολύ αργά.
Η «ανυπακοή» αυτή δεν είναι τόσο αθώα όσο φαίνεται. Κατά βάθος πρόκειται για σοβαρό πολιτικό ζήτημα. Και εξηγούμαστε.
Όταν σε ένα τέτοιο ζήτημα, (μικρής σημασίας σε σχέση με αυτά που έχει να αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση, όπως το χρέος και οι διαπραγματεύσεις), δε γίνεται σεβαστή η γραμμή Μαξίμου στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα τη στιγμή που μιλάμε για μια αρκετά «φρέσκια» Κυβέρνηση, τότε τι θα γίνει όταν κληθεί η ΚΟ να αποφασίσει για ένα πιο «καυτό» ζήτημα;
Φυσικά, γι” αυτό το συγκεκριμένο θέμα «παίζει» καθημερινά κυρίως στον ηλεκτρονικό Τύπο. Γιατί και οι δυο πλευρές γνωρίζουν τη σοβαρότητα της «απόληξής» του.
Και κάπως έτσι, επιλέχθηκε από το Μαξίμου ένας πιο «μεσοβέζικος» τρόπος αντιμετώπισης: «Κρατείστε τα, μέχρι τη διακοπή της σύμβασης leasing στο τέλος του χρόνου».
Δυστυχώς όμως, ο παραπάνω τρόπος, λύνει μόνο μια πτυχή ενός ευρύτερου προβλήματος: της πολιτικής ανομοιομορφίας.
Ξερόλας
