Οι αποκαλύψεις σοκάρουν.
Οι ιδιοκτήτες του γραφείου κηδειών Άμποτ και Χαστ, 53 χρόνια μετά τον θάνατο της Μέριλιν Μονρόε, αποκαλύπτουν ότι η γυναίκα που ανέλαβαν να περιποιηθούν μετά το θάνατο της, δεν έμοιαζε σε τίποτα με το αστέρι του Χόλυγουντ που είχαν όλοι στο μυαλό τους.
Οι αποκαλύψεις τους για τη Μέριλιν είναι σοκαριστικές. «Όταν σηκώσαμε το σεντόνι που την σκέπαζε ήταν αδύνατο να πιστέψουμε ότι αυτό το σώμα ήταν της Μέριλιν Μονρόε. Έμοιαζε σαν μία οποιαδήποτε έως μέτρια γυναίκα, γερασμένη, που είχε παρατήσει τον εαυτό της. Προφανώς οι συνθήκες του θανάτου της οδήγησαν την εμφάνισή της σε αυτή την κατάσταση και ήταν αγνώριστη. Όταν κάποιος πεθαίνει η βαρύτητα κάνει το αίμα να κάθεται στα χαμηλότερα σημεία του σώματος. Αυτή κατάσταση λέγεται αποχρωματισμός. Οι περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν ξαπλωμένοι ανάσκελα και μοιάζουν σαν να έχει στραγγίξει το αίμα από το πρόσωπό τους. Στην περίπτωση της Μέριλιν, πέθανε με το πρόσωπο προς τα κάτω και ήταν γεμάτο, όπως και ο λαιμός, με μεγάλες μοβ κηλίδες.
Όταν την έπλυναν τα μαλλιά ανακάλυψαν ότι ήταν πολύ κοντά και πολύ κατσαρά. Πρέπει να είχε πολύ καιρό να τα βάψει, αφού οι ρίζες της ήταν σκούρες και περίπου 1,5 πόντο άβαφες. Η Μέριλιν δεν ήταν ξανθιά. Τα πόδια της ήταν αξύριστα για περίπου μία εβδομάδα και τα χείλη της ήταν σε κακή κατάσταση, σκασμένα, τα δόντια της ψεύτικα. Τα νύχια της, σε πόδια και χέρια ήταν απεριποίητα, χωρίς μανικιούρ, πεντικιούρ και κόκκινο βερνίκι».
Σε άλλο σημείο του βιβλίου αναφέρουν: «Ξεκινήσαμε να συζητάμε τι θα κάνουμε με τον λαιμό της, που ήταν σε πολύ κακή κατάσταση. Ήταν πρησμένος, γερασμένος. Είπαμε να το λύσουμε χειρουργικά, αν και αυτού του είδους οι επεμβάσεις δεν ήταν της ειδικότητάς μας. Ο συνεργάτης μας, ο Φρέντσι, αποφάσισε να επέμβει και να διορθώσει και αυτό το πρόβλημα, ώστε να μη φαίνεται στην κηδεία της, αν και για εμάς ήταν πολύ άσχημο. Έκανε ένα σκίσιμο σε σχήμα διαμαντιού στο δέρμα του αυχένα, το έκοψε, έφερε κοντά τις δυο μεριές και τις έραψε. Καταφέραμε να πολεμήσουμε το οίδημα και την ηλικία. Μία βοηθός της Μέριλιν έφερε ρούχα στο γραφείο κηδειών για να τη ντύσουμε και μας ενημέρωσε ότι δεν μπορούσε πουθενά να βρει εσώρουχα. Η Μέριλιν δε φορούσε εσώρουχα. Ψάχνοντας στα πράγματα της βρήκα ένα μικρό ζευγάρι ψεύτικα στήθη. Είχα ξαναδεί ψεύτικα στήθη, αλλά ποτέ σαν κι αυτά, ήταν ιδιαίτερα, μικρά. «Αυτή δεν μοιάζει με τη Μέριλιν Μονρό. Τι έπαθε το στήθος της; «, μου είπε η σύζυγος του υπεύθυνου του κοιμητηρίου, που συνεργαζόταν στο ντύσιμό της. Γεμίσαμε το σουτιέν της με βαμβάκι, βάλαμε στη σωστή θέση και το μικρό πλαστικό στήθος πάνω από το σουτιέν και ήταν ξανά εκείνο που ξέραμε όλοι. Η Μέριλιν ήταν πια 36 και το στήθος της ήταν πεσμένο. Φορούσε τα ψεύτικα πλαστικά στήθη έξω από το σουτιέν για να φαίνεται ότι το στήθος ήταν στητό, τέλειο και δεν χρειαζόταν σουτιέν!», αναφέρει χαρακτηριστικό απόσπασμα.
