Δείτε την -εξαιρετικά σκληρή- σκηνή της αυτοκτονίας με δική σας ευθύνη…
Στις 22 Ιανουαρίου του 1987 δημοσιογράφοι και κάμερες τουλάχιστον πέντε διαφορετικών τηλεοπτικών συνεργείων, συγκεντρώνονται στο Χάρισμπεργκ της Πενσυλβάνιας για την προγραμματισμένη συνέντευξη Τύπου του Υπουργού Οικονομικών της Πολιτείας,Μπαντ Ντουάιερ. Περιμένουν ότι σε τεταμένο κλίμα και με μια δραματική τοποθέτηση θα τους ανακοινώσει την αναγκαστική παραίτησή του από την υπηρεσία, καθώς έχει μόλις καταδικαστεί σε φυλάκιση για δωροδοκία, ύστερα από μια πολύκροτη υπόθεση κατά την οποία ο ίδιος επέμενε ότι είναι αθώος.
Ο Μπαντ Ντουάιερ κάνει μια -ως αναμενόταν- δραματική ομιλία, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως αθώο θύμα πολιτικών και οικονομικών σκευωριών. Ομως το πραγματικό δράμα ήταν αυτό που ακολούθησε. Βγάζει από ένα φάκελο ένα Μάγκνουμ και πριν οι γύρω του συνειδητοποιήσουν την πρόθεσή του, το στρέφει στο κεφάλι του, το βάζει στο στόμα του και… μπαμ, το οξύμωρο γίνεται γεγονός: θάνατος σε ζωντανή μετάδοση.
Η αυτοκτονία του Ντουάιερ συντελείται υπό το «βλέμμα» πέντε τηλεοπτικών καμερών. Φτάνει στις οθόνες των τηλεθεατών πρωινών εκπομπών αλλά και πολλών παιδιών που λόγω κλειστών σχολείων στην περιοχή (εξαιτίας του παγετού) βρίσκονται στα σπίτια, μπροστά στις τηλεοπτικές οθόνες τους.
Η αυτοκτονία συντελείται υπό το «βλέμμα» πέντε καμερών, μπροστά στα μάτια ανυποψίαστων θεατών, μεταξύ των οποίων και πολλά παιδιά που λόγω κλειστών σχολείων βρίσκονταν μπροστά στις οθόνες τους
Το σχετικό βίντεο συγκλονίζει ακόμα και σήμερα, που η ιστορία έχει περάσει στη λήθη. Το μπαμ αφήνει παγωμένο κάθε θεατή που παρακολουθεί τη σκηνή, που τότε είχε προκαλέσει σάλο όχι μόνο στην Πενσυλβάνια αλλά σε ολόκληρη την Αμερική και στον υπόλοιπο κόσμο. Παράλληλα, είχε δημιουργήσει τεράστιοηθικό και δεοντολογικό δίλημμα στους δημοσιογράφους και στα κανάλια της εποχής για το αν έπρεπε ή δεν έπρεπε να μεταδώσουν τη σκηνή ως είχε, χωρίς λογοκρισίες…
Η ιστορία ενός έντιμου ανθρώπου
Ο Ντουάιερ μπήκε στην πολιτική στα μέσα της δεκαετίας του ’60, αρχικά ως πολιτειακός βουλευτής και αργότερα ως γερουσιαστής της Πενσυλβάνια (από το ’71 μέχρι το ’81). Αργότερα προήχθη σε επικεφαλής των Οικονομικών της Πολιτείας. Τα χρόνια που ακολούθησαν ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλοτάραξε την Πενσυλβάνια και το όνομα του Ντουάιερ βρέθηκε στο επίκεντρό της.Κατηγορήθηκε ότι δέχτηκε δωροδοκία 300.000 δολαρίων για να διευκολύνει εταιρεία να αναλάβει δουλειά της Πολιτείας ύψους περίπου 5 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Ντουάιερ αρνήθηκε τον διακανονισμό που του πρότεινε το κράτος (αν δήλωνε ένοχος και συνεργαζόταν στη αποκάλυψη του σκανδάλου θα «καθάριζε» με πέντε χρόνια φυλάκιση) επιμένοντας στην αθωότητά του.
Η υπόθεσή του έφτασε στο δικαστήριο, όπου επανέλαβε για άλλη μια φορά ότι είναι αθώος δηλώνοντας θύμα πολιτικής ίντριγκας και ανταγωνισμού. Τα επιχειρήματά του δεν έπεισαν τον δικαστή, που τον καταδίκασε σε φυλάκιση 55 ετών. Ο Ντουάιερ με επιστολή του στον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρίγκαν, εμμένοντας στην αθωότητά του, ζήτησε να του δοθεί χάρη. Ο Ρίγκαν αρνήθηκε.
Εμενε να παιχτεί η τελευταία πράξη του δράματος, σαν σήμερα στην Πενσιλβάνια. Ο Ντουάιρ άφησε κατάπληκτους τους δημοσιογράφους λέγοντας ότι δεν σκοπεύει να παραιτηθεί (αν και την επομένη επρόκειτο να φυλακιστεί) και επαναλαμβάνοντας για άλλη μια φορά πως είναι αθώος. Ζήτησε από τους συνεργάτες του να του δώσουν τρεις φακέλλους. Στον έναν υπήρχε ένα γράμμα προς τον κυβερνήτη, στον δεύτερο η κάρτα που έλεγε ότι είναι δωρητής οργάνων, στον τρίτο το αποχαιρετιστήριο γράμμα προς τη γυναίκα του. Υστερα πήρε έναν τέταρτο φάκελο. Τον άνοιξε κι έβγαλε το Μάγκνουμ. «Παρακαλώ εγκαταλείψτε το χώρο αν αυτό που θα γίνει, πρόκειται να σας προσβάλλει» είπε, έβαλε το όπλο στο στόμα του και πυροβόλησε.
Το σώμα του έπεσε, αίμα πλημμύρισε το πλάνο. Τα τοπικά δίκτυα συνέχισαν να μεταδίδουν τη σκηνή. Τις ώρες και τις μέρες που ακολούθησαν μεγάλα εθνικά δίκτυα, όπως το NBC και το CBS αρνήθηκαν να το αναμεταδώσουν, προβάλλοντας μόνο αποσπάσματα από την τελευταία ομιλία, πριν το πάτημα της σκανδάλης…
Η αυτοκτονία στο σινεμά και στη μουσική
Η ιστορία του Ντουάιερ έμεινε έκτοτε στη μνήμη ως αυτή ενός έντιμου ανθρώπου, που αδικήθηκε από το σύστημα και που μέχρι το τέλος σκεφτόταν την οικογένειά του. Η αυτοκτονία του ήταν προσχεδιασμένη σε κάθε λεπτομέρεια. Δεν παραιτήθηκε ποτέ από τη θέση του, με αποτέλεσμα να εξασφαλίσει στη σύζυγο και στα παιδιά του σύνταξη Υπουργού -χάρις στη νομοθεσία της περιοχής.
Η άποψη που κυριάρχησε στην κοινή γνώμη είναι ότι αδικήθηκε από εσωτερικές κόντρες στην παράταξη των Ρεπουμπλικανών, ιδίως μετά την εμφάνιση της ταινίας – ντοκιμαντέρ «Honest Man: The Life of R. Budd Dwyer», η οποία υιοθέτησε την εκδοχή της αθωότητάς του.
Σε αυτό συνηγόρησε η κατάθεση που έδωσε στην ταινία ο τότε μάρτυρας κατηγορίας (και επίσης κατηγορούμενος για το σκάνδαλο) Γουίλιαμ Σμιθ, ο οποίος παραδέχτηκε ότι είπε ψέματα όταν ενοχοποίησε τον Ντουάιερ, προκειμένου να πετύχει μείωση της ποινής του.
Το συγκλονιστικό βίντεο,σύμφωνα με το thetoc.gr, της αυτοκτονίας του υπάρχει αυτή τη στιγμή ελεύθερο στο Youtube, ενώ οπτικό υλικό περιλαμβάνεται και στο βραβευμένο ντοκιμαντέρ του Μάικλ Μουρ, «Ακήρυχτος πόλεμος». Ηχητικά αποσπάσματα της αυτοκτονίας εντάχθηκαν σε τραγούδια της εποχής όπως το «Get Your Gunn» του Marilyn Manson (1994).
