Μόνο όταν λήξει ο αγώνας των φυλακισμένων απεργών πείνας, έχουν σκοπό να τερματίσουν την κατάληψη στο κτήριο της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ οι καταληψίες, όπως ανακοίνωσαν οι ίδιοι με κείμενό τους, που αναρτήθηκε σε διαδικτυακό τόπο.
Η ανακοίνωση όπως αναρτήθηκε:
«Η κατάληψη της πρυτανείας διανύει την 18η μέρα δεχόμενη ασφυκτικές πιέσεις από τις δυνάμεις καταστολής. Όπως έγινε φανερό από την πρώτη στιγμή η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Αν.Eλ, καθώς και οι πρυτανικές αρχές ενοχλήθηκαν από την κατάληψη του κτιρίου της πρυτανείας του ΕΚΠΑ. Όμως ο λόγος της ενόχλησης τους δεν είναι, όπως πλασματικά παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ, η παρεμπόδιση της λειτουργίας του πανεπιστημίου, αλλά το γεγονός ότι το εν λόγω κτίριο μετατράπηκε σε ένα ανοιχτό κέντρο αγώνα, που προπαγανδίζει τις διεκδικήσεις των απεργών πείνας πολιτικών κρατουμένων θέτοντας σαφή πολιτικά περιεχόμενα και επιδιώκοντας την ουσιαστική σύνδεση του αγώνα τους με τους υπόλοιπους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, που αναπτύσσονται στη δεδομένη χρονική συγκυρία.
Η κατειλημμένη πρυτανεία στις 18 αυτές μέρες πραγματοποιεί καθημερινές συνελεύσεις, δράσεις αντιπληροφόρησης. Διοργάνωσε πορείες και εκδηλώσεις, που ως στόχο είχαν την σύνδεση του κινήματος αλληλεγγύης με άλλους αγώνες (ενημέρωση από την επιτροπή αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους από την Τουρκία και το Κουρδιστάν, εκδηλώσεις για την διασταλτική ερμηνεία του αντιτρομοκρατικού νόμου και τις διώξεις εις βάρος των αγωνιζόμενων κατοίκων της Χαλκιδικής, καθώς και για το DNA), συμμετείχε σε ταξικούς αγώνες, όπως αυτός ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, ενώ στο χώρο πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις μνήμης για τους νεκρούς αγωνιστές του DHKP-C και αλληλεγγύης στους συντρόφους, οι οποίοι κατηγορούμενοι με βάση τον κουκουλονόμο αρνούνται τους περιοριστικούς τους όρους.
Οι δράσεις αυτές και οι πολιτικές στοχεύσεις, που τέθηκαν από όλους εμάς, που καταλάβαμε την πρυτανεία, είναι που ενόχλησαν την πολιτική και οικονομική ηγεσία. Αυτό που δεν ανέχονται οι πρυτάνεις, οι υπουργοί, οι δικαστές και οι κεφαλαιοκράτες είναι να ακούγεται η φωνή των απεργών πείνας και να προπαγανδίζονται τα δίκαια αιτήματά τους. Στο πλαίσιο αυτό γινόμαστε όλοι θεατές μιας αξιοσημείωτης ευθυγράμμισης των προαναφερθέντων φορέων.
Η καταστολή της «αριστερής» διαχείρισης δεν περιλαμβάνει άμεση σύγκρουση, αλλά χρησιμοποιεί δημοκρατικές και ανθρωπιστικές τακτικές και τεχνάσματα. Ωστόσο, η συγκυβέρνηση προτάσσει μονίμως το “κοινωνικό της προφίλ”, στοχεύει στη σωματική εξόντωση των καταληψιών μέσω της απαγόρευσης της τροφοδοσίας τους με αποκορύφωμα την προσαγωγή δύο συντροφισσών για την συνεισφορά φαγητού. Παράλληλα, προχωρά στον επαναλαμβανόμενο αστυνομικό αποκλεισμό της κατάληψης, ο οποίος πριν μερικές μέρες απαγόρευσε de facto την μηχανοκίνητη πορεία και χθές έκοψε εντελώς την πρόσβαρη στο κτίριο, συνδυαστικά με την μαύρη προπαγάνδα, που επιτελείται μέσω των media εις βάρος του κόσμου του αγώνα, η οποία μόνο με τη μετεμφυλιακή προπαγάνδα μπορεί να συγκριθεί.
Γιατί, όπως αποδεικνύεται η «πρώτη φορά αριστερά» έχει μάθει από τους καλύτερους πώς να αποπολιτικοποιεί και να απονοηματοδοτεί τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Όμως, ας γνωρίζει η πολιτική και οικονομική ελίτ ότι το παπανδρεϊκό παραμύθι περί αναρχικών πρεζάκιδων και τοξικομανών δεν θα περάσει αυτή τη φορά. Σε ένα ντελίριο ψεύδους και συκοφάντησης αποκρύπτουν πλήρως την απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων και πραγματοποιούν σε συνδυασμό με τις πρυτανικές αρχές και την αστυνομία έναν πόλεμο φθοράς ενάντια στην κατειλημμένη πρυτανεία. Η λάσπη τους, όμως, απλώς αποδεικνύει με τον καταφανάστερο τρόπο το πρόσωπο της εξουσίας. Και η εξουσία όσα προσωπεία και αν φορέσει δεν παύει ποτέ να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της μεγαλοαστικής τάξης. Η αδυναμία τους, λοιπόν, να διαχειριστούν μια απεργία πείνας με αμιγώς πολιτικά αιτήματα και ένα κίνημα αλληλεγγύης, που κλιμακώνει την δράση του, είναι που εξαναγκάζει την κυβέρνηση να αποκαλύψει το αληθινό της πρόσωπο και να αναδείξει το κατασταλτικό της οπλοστάσιο.
Η κυβέρνηση Σύριζα, λοιπόν, είναι αυτή που καταπατά το άσυλο, ένα κοινωνικό κεκτημένο, που ως αντιπολιτευτική δύναμη στήριζε μέχρι τελευταίας ρανίδας, τοποθετώντας κάθε λογής μπάτσους στον προάυλιο χώρο της πρυτανείας.
Οι βουλευτές Σύριζα, που περνάνε από χίλια κόσκινα το νομοσχέδιο και τις τροπολογίες, είναι οι ίδιοι οι οποίοι καταψήφισαν τον αντιτρομοκρατικό και το νομοσχέδιο για τις φυλακές τύπου Γ, δεν έχαναν ευκαιρία να διαμαρτύρονται και να καταγγέλλουν την εφαρμογή του κουκουλονόμου και τη χρήση του γενετικού υλικού ως αποδεικτικού στοιχείου. Είναι αυτοί που συμμετέχοντας σε κοινωνικά κινήματα αποπειράθηκαν συστηματικά να τα κατευθύνουν.
Ο Σύριζα είναι εκείνος που εκμεταλλεύτηκε την κοινωνική απόγνωση εξαιτίας της αφαίμαξης του λαού πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες στους καταπιεσμένους. Είναι εκείνος που προσπαθεί να δημιουργήσει συνθήκες ενσωμάτωσης και αφομοίωσης ενόψει μιας αλλαγής, που τελικά ποτέ δε θα έρθει. Αυτός είναι και ο λόγος που η απεργία πείνας έχει ένα ειδικό πολιτικό βάρος. Από τη μία πλευρά παλεύει για διεκδικήσεις, που αφορούν το σύνολο του κινήματος, ενώ από την άλλη ξεμπροστιάζει τη συγκυβέρνηση κωλοτούμπας, η οποία είναι ανίκανη να διαχειριστεί έναν αγώνα τόσο ριζοσπαστικό όσο ο συγκεκριμένος. Ο λόγος που το κράτος και το κεφάλαιο φοβούνται την κατάληψη της πρυτανείας είναι ακριβώς επειδή αποτελεί ένα ζωντανό κομμάτι του αγώνα των πολιτικών κρατουμένων ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης.
Οι δεκάδες προσαγωγές και συλλήψεις συντρόφων και συντροφισσών, άσχετων περαστικών περιμετρικά της πρυτανείας, αλλά και τοξικομανών από κοντινή πιάτσα διακίνησης ναρκωτικών (λες κα θα μπορούσαν οι τοξικομανείς να πραγματοποιήσουν και να διατηρήσουν μια πολιτική κατάληψη) και η κωμικοτραγική παράταξη δυνάμεων καταστολής αποδεικνύουν ότι η πολιτική ελίτ βρίσκεται σε σύγχυση. Στο πλαίσιο αυτό παίζει και το τελευταίο της χαρτί. Από τη μία οι απόπειρες προβοκάτσιας εις βάρος του κέντρου αγώνα της πρυτανείας και από την άλλη οι υπόγειες προτάσεις από την πλευρά των πρυτανικών αρχών μέσω των διοικητικών υπαλλήλων για ασφαλή φυγάδευση από πίσω πόρτα σε περίπτωση που λήξει άμεσα η κατάληψη. Οι ίδιοι, λοιπόν, που διατυμπανίζουν ότι η πρυτανεία έχει μετατραπεί σε άνδρο λουμπενικών και τοξικομανών είναι αυτοί που διατίθενται να έρθουν σε συνεννόηση με τους καταληψίες, εξασφαλίζοντάς τους μάλιστα και τη μη σύλληψή τους.
Από την πλευρά μας ξεκαθαρίζουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι θα αποχωρίσουμε από το κτίριο μόνο όταν λήξει ο αγώνας των απεργών πείνας πολιτικών κρατουμένων. Δεν πρόκειται να φυγαδευτούμε με τις πλάτες κανενός πρύτανη και κανενός κυβερνητικού. Από την πρυτανεία θα αποχωρήσουμε είτε συντεταγμένα από την μπροστινή πόρτα, όπως δηλαδή μπήκαμε, είτε θα μας πάρουν σηκωτούς οι μπάτσοι. Θεωρούμε ότι η κατειλημμένη πρυτανεία ακόμη και από αποκλεισμό αποτελεί σημείο αναφοράς του αγώνα που εξελίσσεται. Η χθεσινή παρουσία των αλληλέγγυων συντρόφων έξω από την πρυτανεία ήταν ένα σημαντικό βήμα, ώστε να σπάσει το καθεστώς τρομοκρατίας, που επιχείρησαν να μας επιβάλλουν. Όλοι μαζί να κλιμακώσουμε τις δράσεις μας και να ενδυναμώσουμε τον κοινό μας αγώνα μέσα και έξω από τις φυλακές, να στηρίξουμε το κέντρο αγώνα της πρυτανείας μέχρι τη δικαίωση των αιτημάτων των απεργών πείνας.
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓYΗ ΣΤΙΣ/ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ – Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ ΔΕΝ ΦΙΜΩΝΟΝΤΑΙ ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ».
